พิธีบำเพ็ญกุศลทักษิณานุประทาน
อุทิศส่วนกุศลให้ มาดาม ลี คิม เนียว (Mrs. LIE Kiem Nio)
ณ วัดนวมินทรราชูทิศ เฉลิมพระเกียรติ นครบอสตัน เมืองเคมบริดจ์-เรย์นแฮม
382 South St. E., Raynham, MA 02767-5130 USA
Phone: (508) 823-1800,(508)823-5069 ; Fax: (508) 823-1775
วันอาทิตย์ ที่ ๑๓ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๙
คณะสงฆ์และคณะกรรมการอำนวยการตลอดสาธุชนทุกท่าน : ประธานในพิธี
ด้วยวัดนวมินทรราชูทิศ เฉลิมพระเกียรติ นครบอสตัน เมืองเคมบริดจ์-เรย์นแฮม มลรัฐแมสซาชูเซตส์ สหรัฐอเมริกา จัดพิธีทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ มาดาม ลี คิม เนียว ผู้ล่วงลับไปแล้ว ผู้เป็นตระกูลนี้ มีศรัทธาถือปฏิบัติยึดมั่นในพระพุทธศาสนา มีความเคารพนับถือศรัทธาผูกพันในพระเดชพระคุณพระพรหมวชิรญาณ มา กว่า ๕๐ ปี มาแล้ว เป็นคหบดีโยมอุปถัมภ์สนับสนุนส่งเสริมการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระพรหมวชิรญาณ ทั้งการสร้างวัดและบำเพ็ญสาธารณกุศลต่าง ๆ มากมายทั้งในประเทศและต่างประเทศ ล่าสุดได้ปวารณาตนเพื่อสนับสนุนการสร้างวัดศาสนสถานเพื่อเป็นสถานที่ศึกษาเรียนรู้ปฏิบัติและเผยแผ่พระพุทธศาสนา ด้วยการบริจาคสมทบทุนการสร้างวัดนวมินทรราชูทิศ เฉลิมพระเกียรติ แห่งนครบอสตัน เมืองเรย์นแฮม-เคมบริดจ์ ศูนย์วิปัสสนากรรมฐานนานาชาติ สหรัฐอเมริกา จนสำเร็จกลายเป็นวัดไทยที่ใหญ่ที่สุดในต่างประเทศ
ดังนั้น วัดนวมินทรราชูทิศ เฉลิมพระเกียรติ นครบอสตัน เมืองเคมบริดจ์-เรย์นแฮม จะมีกำหนดจัดพิธีบำเพ็ญกุศลสวดทักษิณานุประทานขึ้น ในวันอาทิตย์ ที่ ๑๓ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๙ โดยเริ่มตั้งแต่เวลา ๑๐.๓๐ น. เป็นต้นไป ดังมีกำหนดการดังนี้
กำหนดการ
วันอาทิตย์ ที่ ๑๓ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๙
เวลา ๐๖.๐๐ น.    สวดมนต์ทำวัตรเช้า เจริญจิตภาวนา
เวลา ๐๗.๐๐ น     ถวายภัตตาหารเช้าแด่พระสงฆ์
เวลา ๐๙.๐๙ น.    พร้อมกัน ณ อาคารมหาวชิราลงกรณ
เวลา ๑๐.๑๙ น.    ประธานในพิธี จุดธูปเทียนบูชาพระรัตนตรัย / พิธีกรนำกล่าวคำบูชาพระรัตนตรัย
อาราธนาศีล ๕ – ประธานสงฆ์ให้ศีล สาธุชนรับศีล
เวลา ๑๐.๓๐ น.    พระสงฆ์ ๑๐ รูป สวดพระอภิธรรม สวดมาติกา บังสุกุล
เวลา ๑๐.๔๕ น.    ประธานในพิธีพร้อมด้วยสาธุชนถวายเครื่องไทยธรรมแด่พระสงฆ์
ประธานสงฆ์กล่าวสัมโมทนียกถา คณะสงฆ์อนุโมทนาวิธี
ผู้ร่วมพิธีกรวดน้ำรับพร เจริญจิตภาวนาอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลแก่มาดาม ลี คิม เนียว
ถ่ายภาพหมู่ / เป็นเสร็จพิธี
เวลา ๑๑.๐๐ น.    พิธีทำบุญตักบาตร – พิธีกรอาราธนาพระปริตร / พระสงฆ์เจริญพระพุทธมนต์
เวลา ๑๑.๓๐ น.    ถวายภัตตาหารเพลแด่พระสงฆ์แล้ว สาธุชนรับประทานอาหารร่วมกัน
เวลา ๑๒.๓๐ น.    ชมการแสดงคณะครูและเด็กนักเรียนโรงเรียนพุทธศาสนาวันอาทิตย์วัดนวมินทรราชูทิศ

จึงขอเจริญพรเชิญ เรียนเชิญทุกท่านพร้อมครอบครัวไปร่วมพิธีบำเพ็ญบุญทักษิณานุประทาน ในวันเวลาและสถานที่ดังกล่าวโดยทั่วกัน
You are cordially invited to participate in
We making-merit in order to dedicate merit to our dead relatives.
At Wat Nawamintararachutis of Boston-Cambridge-Raynham
Massachusrtts United States of America
382 South Street East, Raynham, MA 02767-5130
Phone: (508) 823-1800, Fax: (508) 823-1775
Web Site: watnawamin.org
Email: watnawamin2545@yahoo.com
Facebook: watnawamintararachutis Boston
Twitter: watnawamintararachutis
On Sunday, March 13, 2016 {B.E. 2559}
Time: Start at 10:30 AM until at noon.
Dear Friends in sorrow and suffering
It was great sorrow that we learned about the death of Mrs. Lie Kiem Nio,Who passed way a week ago. We are assembling here to remember our good mom, who had also been a great supporter of Wat Nawamintararachutis and has contributed much to our spiritual community. Although she is no more among us, what she has done continues to benefit us in some way or other, We recognize all those good deeds she has performed and we want her to know, by whatever means possible, that we still love and remember her.
What the monks are going to perform now is called a pumsukula ceremony. It is a ceremony in which a set of robes is offered to the monks in a special way long with some other gifts. The merit is then transferred with all our love and care to the deceased. This is one of the few things that the living can do for the dead. No matter how much we love her and how deeply we deplore her departure, there is not much that we can do for her, except perform merits in her name and remember her in our thought. In this way, ever if death has parted her from us, she still continues to be with us all the same. She is with us in our thought and memory, in our speech and action. Her good deeds continue to inspire us and she, therefore, remains part and parcel of all the good things that we intend to do in the future.
Before the pumsukula robes are offered, it seems appropriate to say a few words concerning death.
Death is something we usually don’t want to talk about. In normal conversation. It is considered improper or even rude to bring up the subject of death. But in Buddhism, death is not only an ordinary subject to discuss or reflect on, but was encouraged by the Buddha for his monk disciples as a subject for frequent thought and meditation. Like loving-kindness, death is an important object of meditation and the Buddha specified that if should be meditated on as frequently as possible.
Death is, in fact, part of life. The least we can say about death with regards to life is that It is just the other side of the same coin. There is no life without the other. Therefore, when we refer to death and life as two different entities. We are either following the conventional way of thought or maybe we are under a very subtle illusion which prevent us from seeing things as they really are. If we reflect with wisdom. It will be clear that life without death is simply not possible. When we see things in this way, death becomes less frightening. If life is something we cherish-something we enjoy or are thought to enjoy-why can’t we be more positive about death, Knowing that it is there with life all the time?
As soon as we are born-no, as soon as our life begins- we take on an inevitable journey towards death. This is a oneway journey; it is a forward trip with no return. When life begins there is no stopping this process, and no one can reverse it (the process) not even the most powerful of all beings. Some journeys are long, filled with happiness and joy, ending in glory and fame. Others are short, full of sorrow and pain, and end in misery. But all journeys, no matter how pleasant or enjoyable, must inevitably come to an end, which is death, Like it or not this is what we are all subject to, regardless of social, economic, or academic status. It is something that all sentient beings share in common.
Since death is there with life the time, it is only proper that we try to understand it the way we do with life. That is why the Buddha advise us to meditate on it and try to understand that it is very much part of our existence. When we regularly meditate on death, not only do we cease to be frightened by it, but we are naturally reminded of the fragile nature of life and motivated to make the best of our remaining days. This means that we will not stay heedless of the present and will exert ourselves to do good, knowing that when death comes there will be no chance whatsoever. As far as heedlessness is concerned, there is therefore no stronger or more effective antidote than a frequent contemplation of death.
You will see that frequent recollection of death is really beneficial, especially to our spiritual development, provided it is practiced with wisdom and understanding, Although death is something generally considered to be negative, the Buddha taught us to be positive about to have it and to make the best use of it. Some monks are known to have achieved Arahatship, the highest spiritual attainment, by meditating on death, Certainly, this is something that we can learn and benefit from.
Now that death has occurred to someone who is near and dear to us, it is only proper that we should take this opportunity to practice recollection for our own spiritual benefit. The recollection is twofold. Firstly, we should think of all the good things about our beloved friend who has departed from us. There will be many things that can inspire us and strengthen our spiritual bond with her. Secondly, we should meditate on death and see that we will soon or later come to the end of our journey as she has done. With that kind of reflection, we will be encouraged to do good and to practice the Dhamma with greater effort.
We appreciate your participation and attention. Now the Sangha will proceed with the pam/ sukula ceremony as mentioned earlier….
As you know full well : Birth is dukkha, Ageing is dukkha, and death is dukkha;
Sorrow,lamentation, pain, grief, and despair are dukkha; and
Association with the disliked is dukkha; Separation from the liked is dukkha;
Not attaining one’s wishes is dukkha- In brief, the five focuses of identity are dukkha;
Attachment to form (Body, Coporeality)
Attachment to feeling
Attachment to perception
Attachment to mental formations
Attachment to sense-consciousness.
We making-merit in order to dedicate merit to our dead relatives.
You made merit to dedicate your good deeds to your dead mother (Mrs. Lie Kiem Nio).
On behalf of the Sangha, I would like to express our profound appreciation for all the good you have done to our center. You and your family have been generous all along and we know that the merits that have been accumulated will definitely bear a wholesome fruit in time.
Now, as an expression of appreciation, the Sangha is going to chant a Pali Passage to give blessing to all those who are present and wish you happiness, health, long life, and prosperity, May your desires be fulfilled. May all be happy and well.
Yathᾱ vᾱrivahᾱ pūrᾱ paripūrenti sᾱgaraṃ
Phra Bhavanawachirawidesa V.
Saturday, March 12, 2016 Time: 17:54 PM